پیش بینی اهمال کاری تحصیلی دانشجویان براساس عوامل شناختی، هیجانی، انگیزشی و جنسیت

اهمال کاری تحصیلی از مشکلات شایع و رایج بین دانشجویان است که پیامدهای منفی زیادی به همراه دارد. هدف پژوهش حاضر پیش بینی اهمال کاری تحصیلی دانشجویان براساس خودکارآمدی، خودتنظیمی، کمال‏گرایی، ترس از ارزیابی منفی، علاقه به رشته، جهت گیری هدفی، عزت نفس و جنسیت است. روش پژوهش همبستگی و جامعۀ آماری، همۀ دانشجویان کارشناسی دانشگاه تهران بوده، و براساس روش نمونه گیری طبقه ای نسبی، تعداد 272 دانشجو از دانشکده های مختلف انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس جهت گیری هدفی الیوت و مک گرگور، مقیاس کوتاه ترس از ارزیابی منفی لیری، مقیاس کمال گرایی چند بعدی فراست، مقیاس خودکارآمدی شرر، سیاهۀ عزت نفس رزنبرگ، پرسشنامۀ اهمال کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم، پرسشنامۀ راهبردهای انگیزشی پنتریچ و دی گروت و پرسشنامه علاقه به رشته، هدایتی و همکاران بوده و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری رگرسیون پس رونده و تی مستقل و تحلیل واریانس بوده است. یافته ها نشان داد، متغیرهای تردید در کارها، و ارزشگذاری بیرونی نسبت به اهداف، پیش بینی کننده های مثبت اهمال کاری و متغبرهای خودکارآمدی، علاقه به رشته، سازماندهی، جهت گیری مهارت مدار گرایشی، و جهت گیری عملکرد مدارگرایشی، پیش بینی کننده های منفی اهمال کاری تحصیلی دانشجویان هستند.